جوانان.بعد از سرازیر شدن سیل های وحشی ۵ سنبله. سال جاری در پروان جوانان .
که خسارات مالی و جانی در پی داشت. موسسه ها و سازمان ها کمک های تو سط جوانان اولیه را آغاز کردن.
فاجعه بزرگ که در مرکز شهر چاریکار به وقوع پیوست بیشترین کمک ها به شهر چاریکار صورت گرفت.
اما، نسبت به جغرافیه ولایت پروان نیمی از خسارات در دره غوربند واقع شد اما کمک های که توقع می‌رفت انجام نشد. خشم مردم غوربند را داغ کرد وکسی صدای شان نشنید.
از اثر خسارات سیلاب ها بزرگراه ها و سرک ها مسدود گردیدند و به شمول رسانه ځلانيوز هیچ رسانه ی نتوانست در اوایل صدای مردم را منعکس کند. جز چند جوان کارکشته.
این جوانان توانستند که، حد اقل یک رابط شوند میان موسسه ها، حکومت، حکومت محلی و طالبان. تا در حد شان بتوانند کمک های اولیه را به سیل زده گان چند روستا برسانند.
اینان در کابل، سیاگرد و روستا ها نشست های دایر نمودند زیر بیرق جنبش نجات غوربند.
بعد از جلسات متعدد توانستند که ارتباط مرکز را با ولسوالی چهارگانه به حد برساند.
این جوانان در طی ۳ماه پای والی پروان و مسئولین را به چند بار به غوربند کشاندند.
یادآوری: عنوان مطلب الهام گرفته از شعر. محمد صادق رفعت سمنانی می باشد.
و دست برد بر محتوای شعر صورت نگرفته است.
جلسه جنبش نجات غوربند
